Herkesin bir “Düş Masalı” vardır. Benim bu haftaki “Düş Masalı'm” değerli şair Nursel Camcı tarafından kaleme alınan Düş Masalı isimli şiir kitabı. Sahi sizin “Düş Masalı”nız hangisi”
Düş Masalı; kısa ama öz; öz ama yoğun, gönül imbiğinden süzülmüş şiirlerden oluşan küçücük bir kitap. Yaşanmışlıkları direkt yüzünüze çarpıyor her dize. Şiirler o kadar yaşanmışlık kokuyor ki kendi içinizde uzun bir yolculuğa çıkarıyor sizi bu minicik kitap. Bu yolculukta hem çile çekiyorsunuz hem yürümekten zevk alıyorsunuz. Duygu baloncukları yol gösteriyor size.
Çok rahat, içten bir söyleyiş hâkim şiirlerde. Nazlı nazlı akan ve dalgalarını derinliklere saklamaya çalışan bir nehir misali şiirler… Şair kendi içinde çalkantılı bir nehrin dalgalarını yüklüyor dizelerine. Şiir okuruna dalgaların çığlığını duyurmayı başarıyor. İşte şiirsellik de tam burada başlıyor. Bir şair, o çığlıkları duyurmayı başaramıyorsa yazdıkları şiir değil bir manzume olarak kalır sadece.
Beğendiğim mısraların altını çizmek istedim; ancak bir anda kitabın bir gelincik bahçesine döndüğünü gördüm. O yüzden çizmekten vazgeçtim.
Şair halk şiiri ile modern Türk şiirini aynı potada eriterek her iki türden de izler taşıyan şiirler sunuyor bizlere. Aslında öyle mısralar var ki onlar tek başına bir romanın ham maddesi olacak kadar derin anlamlar taşıyor.
Her şiir kitabında olduğu gibi bu kitaptan da seçtiğim güzel bir şiiri sizinle paylaşıyorum:
Gülüşüne Müptela
Aklımın ücralarında su katılmamış yalnızlık
Bir ışık huzmesi düşlerim hesabını veremediğim
Küçücük dünyamda haddini bilen hayallerimle
Sürgüne dönmüş ömrüm.
Gülüşüne müptela yüreğim, yokluğuna yetim
Gözlerine mühürlenmiş özlemine
Tatlı melodiler takmışım.
Lunaparkta unuttuğum çocukluğum gibi
Hep hasretinle yanmışım.
Düş Masalı sizi mısraların kanatlarında aslında içinizdeki gerçeklere doğru götürüyor. Hani şiir gibi bir şiir okuyayım derseniz Düş Masalı son zamanlarda okuduğum en güzel şiir kitaplarından biri.
İyi düşler…
