(Dostlarım eğer o sevgilinin elini öpme arzusuyla ölürsem, benim mezar toprağımdan testi yapın ve onunla sevgiliye su verin)
Bu günlerde yazacak çok şey var elbette ama Mevlid iklimine girdiğimiz şu günlerde Efendimizin doğumu, dünyayı teşrifleri anlamına binaen bir kez daha şiire sığınıyorum.
Fuzuli'nin Su Kasidesi'nden alınan yukarıdaki beyiti lise eğitiminden geçen herkesin hemen hemen malumu olan mısralardan oluşur. O Beyitteki his ve duygulardan kısaca bahsetmeye çalışacağım.
Beyitte bahsedilen sevgili efendimizdir. Şair ona o kadar gönülden ve yürekten bağlanmış ki hayatı vefa etmeyip ölmüş olsa bile mezar toprağı bile olsa ona varmak ona ulaşmak istiyor.
Şair aslında Efelimizden asırlarca sonra yaşamış ama sanki kendi çağında yaşamış gibi ona ulaşmak ve onun elini öpmek istiyor. Eğer elini öpmeye ömrü yetmez ise mezar toprağından bir testi yapılmasını ve onunla o âlemlerin sevgilisine sunulmasını istiyor. Böylece peygamber efendimiz testiyi eline alınca onun elini öpmüş yüzünü görmüş olacak ve hasretini gidermiş, amacına ulaşmış olacaktır. Ne kadar zarif ve ince bir düşünce.
Mevlid mevsiminde olduğumuz şu günlerde biraz daha anlam kazanan bu beyiti iyi anlamak gerekir sanırım. Biliriz ki kim peygamberimizi ziyaret ederse sağlığında onu ziyaret etmiş gibi olur. Kim ona selam verirse o selamı alır. Kim ona sala-ü selam gönderirse onu gerçek hayattaymış gibi alır, salat ü selama mukabele eder. Kim onu rüyasında görürse gerçekten görmüş olur.
Demek ki Fuzuli, asırlar sonra da olsa bu hususu bildiği için onu ziyaret etmek elini öpmek istiyor. Ulaşamadan ölür ise de nefis bir beyitle vasiyetinin yerine getirilmesini istiyor.
Fuzuli'nin bu vasiyetini duyan bir edebiyat öğretmeni bu konuyu bir proje olarak hayata geçiriyor. Öğrencileri arasından Fuzuli'nin Su Kasidesini en iyi okuyan birkaç öğrencisini seçiyor. Gerekli izinleri aldıktan sonra onlarla beraber Fuzuli'nin Irak'taki mezarına gidiyor ve mezarından aldığı topraktan testi yaptırıyor ve yaptırdığı testi ile umreye, efendimize gidiyor. Bu testi ile efendimizi ziyaret eden umrecilere su dağıtarak Fuzuli'nin bu beyitteki isteği ve vasiyetini gerçekleştiriyor. Ne güzel bir proje.
İnsan bir şeyi yürekten gönülden isterse o dilek bir şekilde gerçekleşiyor. Hayatında olmasa bile öldükten sonra vasiyet yerine ulaşıyor. Çünkü Fuzuli bir başka beyitinde diyor ki:
Aşk imiş her ne var âlemde
İlm bir kıyl u kal imiş ancak
Efendimizin şefaatine nail olmak dileği ile…