HALK EĞİTİMİN ÖNEMİ VE TARİHİ GELİŞİM SÜRECİ - 3

(Geçen Haftanın Devamı)
    MİLLİ EĞİTİM BAKANLIĞINCA 
    YAPILAN ÇALIŞMALAR
    I.Milli Eğitim Şurası(1939):
    Fakültelerin Halk Evleri ile yakın ilşki kurmaları ve Anadolu'da üniversite haftaları düzenlenerek yetişkinler yetiştirilecek.
    IV.Milli Eğitim Şurası(1949):
    Demokrasi eğitimi üzerinde durmuş. Halkın okul dışında bu konu hakkında eğitilmesi gereği işaret edilmiş.
VI. Milli Eğitim Şurası(1957):
    Ülke çapında yaygın eğitim çalışmalarının amaçları, ilkeleri, metotları ve araçları açıklanmıştır.
    VII. Milli Eğitim Şurası(1962):
    Halk Eğitimin tanımı ve amaçları, konuları, iş bölümü ve çalışma planları, araç ve tesisleri, yetişkin eğitimine eleman yetiştirme konuları görüşülmüştür.
    X.Milli Eğitim Şurası(1981):
    Halk eğitimin örgün eğitimi tamamlayan bir sistem olarak geliştirilmesi görüşü benimsenmiş.
    XI.Milli Eğitim Şurası(1982):
    Halk Eğitim merkezlerinde görevlendirilecek uzmanların ve diğer personelin sayıları, nitelikleri ve branşları üzerinde durulmuş.
    XII.Milli Eğitim Şurası(1988):
    Gece, hafta sonu, yaz tatillerinde eğitim öğretim hizmetlerine açık olması.
Öğretmen yetiştirmek için yeni programların açılması.
Araç gereç donanımının yenilenmesi.
    XIII.Milli Eğitim Şurası(1990):
    Halk eğitimiyle ilgili konular geniş boyutta ele alınmıştır.
    XV.Milli Eğitim Şurası(1996):
    Fiziki yapılarını yeterli hale getirilmesi.
Özel eğitime gereksinmesi olanlara da daha nitelikli eğitim verilmesi.
    Görev alacak eğiticilerden yetişkin eğitimi alanında formasyon alma şartı aranması.
    KALKINMA PLANLARINDA HALK EĞİTİMİ
    I. Beş Yıllık Kalkınma Planı(1963-1968):
Mesleki Eğitim Merkezlerinin açılması önerilmiş.
    II.Beş Yıllık Kalkınma Planı(1968-1972):
Kadınların Eğitimine ve Okuma-Yazma öğretimine büyük önem verilmiş.
    III.Beş Yıllık Kalkınma Planı(1973-1977):
Planda, pratik sağlık, pratik tarım okulları geliştirilmesi uygun görülmüş ama olmamış.
    IV.Beş Yıllık kalkınma Planı(1979-1983):
İş analizlerine dayalı eğitim programlarının hazırlanması ön görülmüş.
    VII.Beş Yıllık Kalkınma Planı (1995-2000):
Örgün ve yaygın eğitim sisteminin nitelik ve niceliğinin geliştirilerek ekonomik büyüme ve sosyal gelişmenin en önemli unsurlarından olan insan gücünün yetiştirilmesi temel ilkedir.
    TÜRKİYE'DEKİ HALK EĞİTİM KURUMLARI
    1) Halk Eğitim Merkezleri:
    1956 yılında açılmaya başlayan ve sayıları
    1960'da 19
    1970'de 334
    1980'de 587
    1991'de 767
    2011'de 938'e ulaşmıştır.
    Merkezde, dikiş nakış, matbaacılık, motor tamiri, arıcılık vb. müzik, folklor, üniversiteye hazırlık kursları, yabancı dil, bilgisayar gibi birçok kurs verilmektedir.
2009 Haziran Ayından itibaren Modüler programlar uygulanmaya başlanmıştır. Bu gün akla gelebilecek her alanda yeterli sayıda iste arsa kurslar açılabilmekte ve her türlü eğitimler verilebilmektedir.
     Eğitim durağan değil devamlı yenilenmesi gereken bir süreçtir. Halk Eğitimi Merkezleri Eğitim aşamalarını tamamlayan yetişmiş insanlar için de kendini yenileme imkânları sunmaktadır. Bunun temel kaynağı da halk eğitim merkezleri gibi devletin sağladığı imkânlarla yaygın eğitim veren yaygın eğitim kurumlarıdır. Her seviye ve yaştaki insana sonsuz imkânlar ve uygulamalar ağlayan kurumlardır. Eğitim için hiç bir yaş geçmiş değildir. Yukarda ifade ettiğimiz gibi eğitim beşikten mezara kadardır. Bunun da en temel kaynağı Halk Eğitimi merkezleridir.