Gönül eri iki can, birinin diğerine
Sözleri başladıysa gelmeye ağır
Yavaşça kendine yeni bir yoldaş
Ara tara bul, zamanı gelince çağır.
İster kör topal olsu isterse sağır
Çekme, hızlandır, kendine yaren ara
Güzel çirkin boş, karakter bassın ağır
Aracı koy da bul zamanı gelince çağır.
Lafların yanlış anlaşılıp dalınca derine
Tartışma artık, bir şey geçmez eline
Koyuyorsa kendini bilmişlerin yerine
Erene sor bul, zamanı gelince çağır.
Çekilmiyor artık sözlerin tavrın derse
Sana bundan sonra dünyaları da verse
Arada bir önceki iyi hallerine de dönse
İlana da ver bul zamanı gelince çağır
Her fikrine eylemine karşı koyarsa
Bir de kendini bunda haklı görüyorsa
Sensiz hayatı daha yaşanır buluyorsa
Tellala ver bul zamanı gelince çağır.
