İSİMSİZ HİKÂYELER - 3

Hikâyeler biriktiriyorum
İsimsiz defterimde
Uzaktan bir tren geliyor
İçimdeki istasyona
Üzerimdeki yalnızlık örtüsünü
Çekip alıyor bir el
Toz dumanların ardında
Seni müjdeleyen bir düdük sesi
Ensemde hissediyorum
O sıcacık nefesi.

Hikâyeler biriktiriyorum
İsimsiz defterimde
Bazen yaz yağmuru gibi
Islatıp geçiyorsun beni
Bazen hasretinde yakıyorsun
Çöl ateşi gibi
Bazen göçmen kuşların kanatlarından
Hüzün döküyorsun saçlarıma
Baharda nasıl sevinçle açarsa ilk tomurcuk
Kırlarda özgürce koşuyorsa bir çocuk
Kelebekler nasıl kavuşursa kendi göğüne
İşte öyle iyi geliyorsun bana.

Hikâyeler biriktiriyorum
İsimsiz defterimde
Fotoğraf karesine sığmıyor hiçbir resim
Boş kalıyor çerçeveler
Boş kalan kalbim gibi
Yine de saklıyorum hepsini
Hayalinle dolduruyorum içini
Ama öksüz kalıyor kalbim.

Hikâyeler biriktiriyorum
İsimsiz defterimde
Eski şarkılar çalıyor taş plakta
Sensizliği içime üflüyor şarkılar
Alıştım artık
Cam kırıklarını avuçlamaya
Bir de hayal kırıklıklarıyla yaşamaya
Artık acı vermiyor ellerimin kanaması
Gönül yaralarım çoktan esiri oldu acıların
Hislerim paslı bir çivi gibi
Tek tek söküldü.
Tanımadığım bir usta tarafından...

Hikâyeler biriktiriyorum
İsimsiz defterimde
Hikâyeleri ben yazıyorum
Ben yaşıyorum
Çizgisi değişmiyor hayatın
Sadece gerçeklerden kaçıyorum
Dalgalı bir deniz gününde
İskelenin en ucuna çöküyorum
Defterimdeki sayfaları
Tek tek yırtıp denize atıyorum
Şimdi her martının kanadında bir hikâye
Sonra kırıp atıyorum kalemimi
Şimdi ben
Bir savaş sonrası yorgunluğuyla
Kendi gerçekliğine mahkum olmuş
Hikâyelerden arınmış bir yabancıyım...