İstedim

 Bazen özlüyorum. Bir özlemi kaç sene geçirirdi; hasretten bağımsız.. Dilimi ısırıyorum, sus diyorum, sus. Kabullen her şeyi olduğu gibi, değişsin isteme, keşkeler yağmalama diline. 
Dilimi ısırıyorum, sus diyorum, mutlu tablolarda yer edinmeyi dileme. Çekecek çilen varsa çekeceksin diyorum, ağıt yakmak neyine? Morartasın diye mi senin o dizler, dövmek neyine? 
Dilimi ısırıyorum, kanatmadan, ikaz eder gibi. Umuda tutunuyorum, uçurtmayla ya da içine üflenen nefeste bir tutam yalan olan balonlarla dilenen dilekler gibi, umudumu gökyüzüne savuruyorum. Hislerim varmış hâlâ, gökyüzünü hissedebildiğimden.. Günün birinde bir ahbap böyle demişti. 
Dilimi ısırıyorum, sus diyorum, sus, anımsama o ahbabı. Yüreğimde kâğıt kesiğinden hallice bir sızı, aman diyorum, kanama. Kanama! acın olduğunu anlayacaklar şimdi, yüzüne zamklanan gülüşte mutluluğa karşı bir yabanilik olduğunu hemencecik fark edecekler. Dur diyorum, aman, sus! Gözlerim buğulanıyor yağmur çiseleyen camlar gibi. Sus diyorum, sus. Ağlamak neyine? 
Kamçılamış dertlerim omzumu, ahbap, hissedebilsem bile, sızlanmak benim neyime? 
Sus diyorum, sus! Belki gelecekte bahtiyar bir gün vardır, kış güneşinin bile aldatmayacağı günler. Dilimi ısırıyorum, sus diyorum, sus. yaşamak neyine?