Yüreğimizi arındıralım, belimize iyilik ve güzellik kemerini takalım. Bu yolda ilk kapımız Allah`ın dinidir. Gönül aynamızı süt gibi aklandıralım. Gönül aynasını temiz tutmak Mü`mine yakışandır. Böyle bir Mü`minin mana sarayı arşa kadar uzanır. Bunu gerçekleştirenlere iki cihanda üzülmek yoktur.
Onların günleri, hep çiçek bayramı gibi taptaze; geceleriyse kadir gecesi gibi ihsan ve atiye gecesidir. Gönlünü kirden, kara düşünceden, garazdan, hizipten kurtaranların dört yanına dört ulu kapı açılır. Hangi yöne bakarlarsa; geceleri gündüz olur. Yüreğinden kiri silenlere, iki cihanın sırları açılır. Gönlünü arındırmayan; Dost`a ulaşamaz. Bu vadide at koşturmak kolay değildir. Yüreğini arındıran elbette insana ulaşacak ve gerçek Dost`a varacaktır.
“Bir sualim var sana ey dervişler ecesi.
Meşayıh ne buyurur; yol haberi nicesi
Vergil suale cevap, dutalum olsun sevap
Şûle kime gösterir; ışık evinin bacası.
Evvel kapı şeriat; emr ü nehyi bildürür
Yuya günahlarını, her bir Kur`an hecesi.
İkincisi tarikat; kulluğa bil bağlaya
Yolu doğru varanı, yarlığa hocası
Üçüncüsü marifet; can gönül gözü açar
Bak mana sarayına; arşa değin yücesi
Dördüncüsü hakikat; ere eksik bakmaya
Bayram ola gündüzü, Kadir ola gecesi.
Bu şeriat güç olur, tarikat yokuş olur
Marifet sarplukdurur; hakikattir yücesi.
Dervişin dört yanında, dört ulu kapa gerek
Kancaru bakar ise gündüz ola gecesi.
Ana eren dervişin iki cihan keşfolur
Anun sıfatın över; ol hocalar hocası
Kırk kişi bir ağacı dağdan gücin indire
Ya bunca mürid, mühib sırat nice geçesi.
Dört kapudur, kırk makam; yüz altmış menzili var
Anı irene açulur; vilayet derecesi
Âşık Yunus bu sözü muhal diye söylemez
Mana yüzün gösterir ol şairler hocası.”