İYİLİK

    Bazen bizim için küçük, başkaları için büyük iyiliklerle hayatımızı daha da güzelleştirebiliriz aslında. Bir ressamın, tablosuna küçük sihirli dokunuşları gibi…
         Yapacağımız iyilikler bize maddi olarak fazlaca bir yük getirmez. O yüzden zengin, fakir, insan olan, toplumun içinde yaşayan, topluma ve çevreye karşı sorumluluklarını bilen, dinimizin bu konuya verdiği önemin farkında olan herkesin yapacağı bir iyilik vardır mutlaka. Hiç kimse benim yapabileceğim bir iyilik yok deme lüksüne sahip değildir.
         Mesela çarşıya çıktığınızda gördüğünüz bir arkadaşınıza selam verin, tebessüm edin. Yolun ortasına atılmış bir çöpü, çöp kutusuna atın. Baktınız ellerinde poşetleri olan yaşlı bir teyze karşıdan karşıya geçmeye çalışıyor, bir koşu elindeki poşetleri alın, girin koluna, yolun karşısına geçirin. Ve hatta yapabilirseniz onu evine bırakın. Ramazan'da erzak alan ama evi uzakta olduğu için arabaya verecek parası olmayan bir anne ile çocuğunu arabanızla evine kadar bırakın. Siz bankadan çıkarken içeri giren yaşlı çift için birazcık kapıyı tutun. Otobüste ayakta kalan yaşlı ve hastalara, elinizdeki duygusuz telefondan bir an başınızı kaldırın ve yer verin. Yalandan yere kitap okuyormuş gibi yapmayın. Eğer bir işyerinde çalışıyorsanız Facebook amcanızdan biraz müsaade isteyip gelenlerin yüzüne bakın ve tebessüm edin. Temenna edin. Çünkü onlar önce insan. Arada bir mahallenizdeki okula gidin, idarecilere bir ihtiyaçları olup olmadığını, yapabileceğiniz bir şey olup olmadığını sorun. Bir camiye gidin, namaz kılan birkaç yetim çocuğa çorap alın; hatta on çift çorap alıp caminin girişine bırakın ki ihtiyacı olanlar kullansın. Çoraplar bittiğinde yeniden alın. Dışarıda yemek yerken arada bir arkadaşlarınızı yemeğe çağırın. Ya da çay içmeye. Mahallenizde aç, açıkta kim varsa haberiniz olsun. Sessizce onların ihtiyaçlarını giderip hayır dualarını alın.
         İşyeri sahibi iseniz dükkânınızın önüne masa, sandalye, kova, saksı gibi her ne bulduysanız doldurup insanların ve araçların yolunu daraltmayın. Bırakın araçlar ve insanlar nefes alsınlar. Böyle yaparsanız beddua almamış olursunuz, üstüne bir de dua alırsınız. Ayrıca kul hakkına da girmezsiniz. Kul hakkı sadece yetimin elinden ekmeğini almak değildir ki.
         Öğrencinin zengini olmaz. Çevrenizdeki öğrencileri koruyup gözetin. Onlara arada bir yemek götürün, ceplerine harçlık koyun. Asla paramız gidiyor diye düşünmeyin. Allah size kat kat fazlasını verecektir.
         Ruhumuzu temizlemenin, günahlardan arınmanın en güzel yoludur iyilik yapmak. Her iyilik yaptığınızda kendinizi kuş gibi hafif hissedersiniz. Kim bilir belki de öbür dünyada, yaptığınız ve hatırlamadığınız küçük iyilikler sizi cennete ulaştıran kocaman köprüler olacaktır… O yüzden hiçbir iyiliği atlamayın.