KAR RENKLİ ÇOCUKLUĞUM

 'Kar Renkli Çocukluğum,' bir kitap adı.  Şair Yazar Ahmet Sezgin; anılarından oluşturduğu kitabına çok anlamlı bir ad koymuş.  'Kar Renkli Çocukluğum.' Saf, temiz, masum çocukluk çağından gençlik yıllarına, gençlik yıllarından muallimlik yıllarına ve günümüze değin ilginç anılar ihtiva ediyor 'Kar Renkli Çocukluğum' adlı kitap. Bana göre yeni yetişen gençlerin ibretle okuması gerekir.
Anı; Türk Edebiyatında bir türdür. Roman gibi, öykü gibi, tiyatro ve seyahat yazıları gibi…  Termeli Eğitimci bir yazardır Ahmet Sezgin. Aynı zamanda şairdir. Kitaplar arasında boğulmayı tercih eden üretken ve gayretli bir öğretmendir. Kahvehane bilmez, eğlence bilmez, mekân bilmez. Varsa yoksa edebiyat, sanat, eğitim ve yetiştiği toplumun dertleri. Çoğu kez uykuyu iğretinin afyonu görenlerden bir sanat adamıdır o…
Uyanık geçirir gecelerinin çoğunu. Duygularını mısralara döker geceleri. Bir sanattır onun için uyanık olmak. Onun için bilgece bir davranıştır geceyi uyanık geçirmek. Allah ile varlıkla, evrenle barışıktır Ahmet Sezgin kardeşimiz. O yüzden uykusuz geçirir gecelerin bir bölümünü. Pardon; bedeninin hakkı kadar uyur belki. Zaten uyanık adam, toplumun dertlerini dert edindiği için gece karanlığında daha net görür ülkesinin, gençliğinin ve yaşadığı toplumun gerçeklerini. O, bir sanat ve erdemlilik bilir uyanık olmayı. Uykusuz sanatkârın ruhunda tüm yüce değerler geceleri toplandığı için.  
Rahatsız olur o, tersine akan suyun şırıltısından. Tersine akan suyu görünce çile çeker tüm erdem erleri gibi.  Erdemsiz ve bilgisiz yükseliş, bir çöküş değil midir zaten? 
Bana ne, diyenlerden değildir Ahmet Sezgin. 'Bana ne!' deyip yorganın altına giren insan, erdemi kovmuştur kapısından. Yani yenik düşmüştür iğretiye. İğretiye yenik düşenler, bağırlarına ekilen kutlu tohumları çürümeye terk eder. Sezgin ise o tohumu yeşertmek ve yaşatmak için var olduğunu bilen şuurlu adamlardandır. Üretkenliğinin tahtında yatan da budur.
Her satırı gerçek olan onun gül kokulu anılarını satır satır okudum. Okudukça Kar Renkli anıların arasında benzer taraflarımı buldum.  Tarihimi, geçmişimi, köklerimi, çilemi ve çektiklerimi gördüm onun Ahmet'in Kar Renkli aynasında. Belki bizim kuşağın tümü yaşamıştır onun anılarını. Yokluk yılları, yoksulluk zamanları, ışıksız gecelerde ders çalışma imkânını bulamama. Yamalı pantolonla okula gitme. Buna rağmen dişini tırnağına takarak üniversiteyi bitirme, şiirler uğraşma, dergilere yazılar yazma, edebiyat ve sanatın içinde muallimlik görevini sürdürme, on küsur kitaba imza atma… 
Tebrikler Öğretmenim. Tebrikler Sayın Ahmet Sezgin kardeşim.
Yolunu açsın Yüce Rabb'im sanat ve edebiyat yolunda. 
Bir aydın sıfatıyla taşıdığın yükün ağırlığının bilincindesin.
Olsun! Zaten hep çile adamı değil miyiz? 
Ödülü var çilenin.
Bak işte aldın ödülünü Yazarlar Birliği'nden.
Nice ödüllere…