Korkuların en sık görüldüğü dönem 3-12 yaş dönemidir.3 yaştan itibaren çocuk benliğinin, kimliğinin farkına varmaya başlar ve ruhsal olarak doğum yeniden gerçekleşir. Bu hızlı süreçte 4 yaşından itibaren çocuğun içsel dünyasında sorgulama süreci başlar.
Korkan çocuğu kesinlikle zorlamayın.
Zorlamak hem sizi hem çocuğunuzu yorar. Karanlıktan korkan çocuğu karanlıkla yüzleşsin diye zorla karanlığa bırakmayın.
2.Benim çocuğum hiçbir şeyden korkmaz gibi cümleler kurmayın.
Çocuklara gereksiz cesaret yüklemeye gerek yok. Tehlike nedir bilmeyen kendini nasıl koruyacağını bilmez.
3.Korkuyu küçük görmeyin, korkuya cinsiyet yüklemeyin.
Kızlar bile bundan korkmuyor gibi cümleler kurmaktan lütfen kaçının. Bu tür cümlelerle çocuğun duygularını yok saymış olursunuz .Herhangi bir duyguyu yok sayan çocukta risk almak, kendini deneme, karşı tarafı zorlama gibi davranışlar sık görülür.
Örneğin, iyice arsızlaştı, artık söylediklerimden de utanmıyor. Dediğiniz çocuklar sürekli eleştirildikleri için bu haldedirler. Çünkü onlar için iyi ya da kötü davranışların hepsi aynıdır, eleştirilmek….işte korksa da korkmasa da ebeveynlerinden aynı tepkiyi alan çocuklar da durum böyledir. Tehlikeye yönelirler, korkusuz olurlar ve sizi daha az dinlemeye başlarlar.
4. Tecrübelerden bahsedin.
“Biliyor musun hepimiz korkularımızdan kurtulabiliriz.
Hatırlıyor musun daha dün köpek görüp korkmuştun, sonra biraz daha yaklaşıp patisini sevmiştin. “
5. Çocuğunuzu bilgilendirin.
Korkan çocuk rahatlamak ister. Gerçekten o korkusu hakkında bilgi sahibi olursa korkusu azalır.
“Bu canavar korkutucu mu sence ?Gözlerini biraz küçültüp ,birde kıyafet giydirirsek iyi bir oyun arkadaşı olabilir diye düşünüyorum” gibi…