MERHABA / HOŞÇA KAL

Merhaba ya da hoşça kal.
Ya uzan, ellerimi tut
Gözlerimin içine dal;
Ya da beni unut…

Yalnızlığımı paylaşırsan merhaba
Karanlığımdan korkarsan hoşça kal.

Benimle her şeye varsan
Bana benden daha yârsan
Evini gönül tahtıma kurarsan
Merhaba;
Kır çiçeklerini sevebilirsen benim kadar
Okyanuslar sana göz kırparken
Soğuk yayla pınarlarında yıkayabilirsen umutlarını.
Bir sokak çocuğunun gözlerinde kilitlenebilirsen merhamete;
Kanadı kırık bir kuşun acısını,
Hissedebilirsen yüreğinin tâ derinliklerinde
O zaman gel yanıma.
Bir ömür benimle kal…

Yıldızlar dururken karanlıkta kayboluyorsa gözlerin
Dikenlerin zindanında solup gidiyorsa güllerin...
Ellerimi uzattığımda düşüyorsa ellerin
Sen bana gelmezsin. Hoşça kal.

Kavuşmak ve ayrılmak
Merhaba ya da hoşça kal
İnce bir çizgiyle ayrılır birbirinden
Biri ötekiyle kazanır anlam
Biri yoksa diğeri de yoktur
Bazen ayrılığın acısı hayat verir insana
Vuslatın sevgisi hayat alır.
Bir çizgi… Onu gözler göremez.
Yalnızca hissedilir gönülden
Hissedemezsen hoşça kal…

Ben sana bir dünya dolusu başak verdim
Sen bana bir başaktan bir başı çok görüyorsan
Hoşça kal…