Can tendeyken gönlüm sendeyken
Kalbimin içinde aşkın, saklıyken
Ateşlere düşmüş halimle yanıyorken
Beni aramasan, sormasan, neye yarar
Ateş düşünceli oyunların, beni oyalarken
Bulutları, rüzgarı, bilmeze kovalarken
Aşkın beni, sokaklarda süründürürken
Sultan saraylarında yaşassan neye yarar
Soğukluğuna rağmen, bende sıcaklığın
Pes etmek yok sökmez, senin o havaların
Içime doluyor, havası ırakların
Yanıma gelsen de gelmesen de neye yarar
Gönlüm razı olmuyor , yaşamın böylesine
Aşkımın varlığını, bağıra bağıra söylesene
Bir de benim, seni sevdiğimi söylesene
O dem kıyamet kopsa neye yarar
Yüreğimde acılarım var oldukça
Bu can, senin aşkınla can buldukça
Bu dünya, hep yerinde durdukça
Sen, olsan da olmasan da aşkın yaşar
Güz gelip yapraklar soldutan sonra
Gönül, yanıp kül oldukta sonra
Kefenlenip, tabuta konduktan sonra
Ardımdan ağlasan da ağlamasan da neye yarar
DEPREM SONUNDA
Mumum yanarken, rüzgar sert esti, söndü
Alevim bitti, eridi, dibe indi
Inleyen içime, acı bir ayrılık sindi
Aydınlık dünyam, karanlığa döndü
Doyumsuz yaşadım, gökdelenlere taşındım
Uyuz kedi gibi, parayla, pulla kaşındım
Köşklerde, vilialarda kendimi kral sandım
Aydınlık dünyam, karanlığa döndü
Hak, hukuk, tanımadım, bankalar dolandırdım
Cennet vaad ettim, insanları kandırdım
Yaptıklarımın altında, nasıl da yandım
Aydınlık dünyam, karanlığa döndü
Üst üste çok sevretler yığdım
Kestane, kebap yiyip, sırt beri bayıldım
Kötü çarpıldım, son anda ayıldım
Aydınlık dünyam, karanlığa döndü
Bitmez sandığım, bir yola koyuldum
Koştukça koştum, en sonunda yoruldum
Sevdiğim yurdumdan, çok çabuk kovuldum
Aydınlık dünyam, karanlığa döndü