Bugün, 8 Nisan 2025 Salı

Abdullah KUŞKOVAN


NEYE YARAR

DEPREM SONUNDA



Can tendeyken gönlüm sendeyken 
Kalbimin içinde aşkın, saklıyken
Ateşlere düşmüş halimle yanıyorken 
Beni aramasan, sormasan, neye yarar

Ateş düşünceli oyunların, beni oyalarken 
Bulutları, rüzgarı, bilmeze kovalarken 
Aşkın beni, sokaklarda süründürürken
Sultan saraylarında yaşassan neye yarar

Soğukluğuna rağmen, bende sıcaklığın
Pes etmek yok sökmez, senin o havaların
Içime doluyor, havası ırakların 
Yanıma gelsen de gelmesen de neye yarar

Gönlüm razı olmuyor , yaşamın böylesine 
Aşkımın varlığını, bağıra bağıra söylesene 
Bir de benim, seni sevdiğimi söylesene 
O dem kıyamet kopsa neye yarar

Yüreğimde acılarım var oldukça
Bu can, senin aşkınla can buldukça 
Bu dünya, hep yerinde durdukça 
Sen, olsan da olmasan da aşkın yaşar

Güz gelip yapraklar soldutan sonra 
Gönül, yanıp kül oldukta sonra 
Kefenlenip, tabuta konduktan sonra 
Ardımdan ağlasan da ağlamasan da neye yarar

DEPREM SONUNDA
Mumum yanarken, rüzgar sert esti, söndü
Alevim bitti, eridi, dibe indi
Inleyen içime, acı bir ayrılık sindi 
Aydınlık dünyam, karanlığa döndü

Doyumsuz yaşadım, gökdelenlere taşındım
Uyuz kedi gibi, parayla, pulla kaşındım
Köşklerde, vilialarda kendimi kral sandım
Aydınlık dünyam, karanlığa döndü

Hak, hukuk, tanımadım, bankalar dolandırdım
Cennet vaad ettim, insanları kandırdım 
Yaptıklarımın altında, nasıl da yandım
Aydınlık dünyam, karanlığa döndü

Üst üste çok sevretler yığdım
Kestane, kebap yiyip, sırt beri bayıldım
Kötü çarpıldım, son anda ayıldım
Aydınlık dünyam, karanlığa döndü

Bitmez sandığım, bir yola koyuldum
Koştukça koştum, en sonunda yoruldum
Sevdiğim yurdumdan, çok çabuk kovuldum 
Aydınlık dünyam, karanlığa döndü