(SEMA NUR ÇALIŞKAN / 21/01/2023 )
Sizleri biraz geçmişe götürmek istiyorum. İlkokul yıllarını birçok kişi hatırlar. İlk kalem tutuşumuz, kahkahamız, öğretmenimizin aferin demesi, yavru kurtlarım diye seslenmesi birçok olay hafızlarımızda yer edinmiştir. Öğretmenimizin, gözlerimize bakarak beni can kulağı ile dinleyin demesi hala kulaklarımda. Ya okulun bahçesinde oynadığımız mendil kapmaca, ip atlama, seksek gibi oyunlarda nasıl da eğlenirdik. Öğretmenimiz de bize hep eşlik ederdi. Öğretmenler en değerli hazinedir. Öğrenciler ise hazinenin bir parçasıdır.
Eğitim hayatımın neredeyse hepsi yatılı okullarda geçti. Öğretmenler annemiz, babamız kimi zamanda en yakın arkadaşımızdı. İlim, sevgi ,saygı, insanı eşref-i mahlukat yapan değerler öğretmenlerimiz sayesinde ilmek ilmek bizlere işlendi. Fedakâr, cefakar, sırdaş, yoldaş, bizlere hayat boyu model olan değerli öğretmenlerimiz hakkınızı nasıl öderiz? Yunus Emre’nin ilim ilim bilmektir şiiri ile büyümedik mi? Kütüphanemizde kitaplarımız eksik oldu mu? Elimizden kalem düştü mü? Kıymetli öğretmenlerim sayesinde hayatımın karanlık tarafları hep aydınlığa kavuştu. Sene 2012 yılları arasında çok sevdiğim Türkçe öğretmenim vardı. Yıllar sonra kendisini ziyarette bulunma fırsatına erişmiştim. Öğrencisini görmek onun için de kayda değer bir durumdu. Yüzündeki mutluluk ise paha biçilmezdi. Nihayetinde okul yıllarını geride bırakmıştım ve ben şimdi Türk Dili ve Edebiyatı bölümünü bitirmiş stajyer öğretmenim. Okul yıllarını geride bıraktık fakat tamamlanmayan bir yer vardı. Öğrenci ile hiç karşı karşıya gelmemiştim. Pedagojik formasyon sayesinde öğretmenliğin o tatlı hazinesinden bir nebze olsun faydalanabilmiştim. O gün takvim 29/12/2022 gösteriyordu. Bir sınıfta ders anlatacaktım. Kalbim hızla çarpmaya başladı. Sakin olun siz duymuyorsunuz. Heyecanım anlatılmazdı fakat bu çok tatlı bir heyecandı. Ders anlattıkça öğrencilerin gözlerindeki ışıltı heyecanımı biraz olsun azaltmıştı. Stajyer yaptığım okuldaki öğretmenimiz sayesinde eksikliklerimiz günden güne kapanıyordu. Selim Hoca’nın birçok öğrencinin hayatına dokunduğunu duymuştum. Hocamızın bilgisinden, tecrübesinden bizler de faydalanma erişimde bulunduk. Pedagojik formasyon sürecinde Selim Hocamızın desteği, deneyimi bizlere çok şey öğretti.
Şimdi fedakâr, cefakar, sevgi dolu öğretmen olma sırası bizde. Yavru kurtlarımız bizi bekler. Onların hayatlarına dokunmak, severek okuduğum bölümü öğrencilerime kazandırmak için sabırsızlanıyorum. Bir insanı çocuklardan daha çok ne neşelendirebilir? Onların söylediği sözler, yaptığı hareketler, ışıltıları kahkahaya davetiye. Davete en kısa zamanda gitmek ümidiyle...
