Ünye ilçesine 1989 yılında gelmiş, 2011 yılına kadar bu ilçenin muhtelif okullarında görev yapmıştım. Bu süre zarfında altı okulda yüzlerce öğrencinin dersine girmiştim. Belki beş yüzden fazla öğretmen ile ya görev yapmış ya da farklı bir ortamda tanışmıştım. Aradan geçen yaklaşık yirmi iki sene az değildi.
Bazen kanunlar inisiyatifi size bırakmaz. Ben, 2011 yılında önce Akkuş, sonra Terme ilçelerinde yedi yıl daha çalışmıştım. Bu yedi sene içinde de sekiz kurumda derslere girmiştim. Sadece Ünye, Akkuş ve terme ilçelerinde geçici ve kadrolu olarak görev yaptığım süreler içinde en az on altı öğretmen odasında bulunmuş ve birçok meslektaşım ile tanışmıştım.
Emekli olduktan sonra bir yıl, yeni şartlarıma alışmak için geçti süre. Daha sonra Mustafa Kutlu'nun bir denemesinden etkilenerek planlaması şahsıma ait olan bir seyahat planı yaptım. Yaklaşık üç sene içinde 140 ilçeyi dolaştım. Gittiğim yerlerde bazı sürprizlerle karşılaştım. Şimdi bunlardan biri ve devamına ait bir hatıramı kaleme almak istiyorum.
Takvimler 12 Mart 2023 yılını gösterirken yolum Kastamonu'nun Devrekâni ilçesine düşmüştü. Sabahın erken saatlerinde Şehit Teğmen Cemal Tepeli Çok Programlı Anadolu Lisesi önünde buldum kendimi. Giriş zili çalmamıştı. Okul önünde bazı öğretmenler ile görüştükten sonra öğrencilerin içeri girmesini beklemeye koyuldum.
Öğrencilere gerekli açıklamalar yapıldıktan sonra içeri girmeye başladılar. Tam o esnada genç bir hanımefendi ki okulun öğretmenlerindenmiş yanıma gelerek “Ünye'den mi geldiniz” diye sordu. Ünye ile Devrekâni arasında 375 km yol vardı ve bu mesafe hiç durmadan ancak 5,5 saatte alınırdı. Kısa bir şaşkınlığın ardından isminin Behiye Canan Bayrak olduğunu söyleyen genç öğretmen benim Ünye'den öğrencimmiş.
Aradan en az 18 sene geçmişti ve ben o öğrencimi eşkâl olarak çıkaramadım. Okul müdürünün de müsaadesi ile biraz hasbihal ettik. Ünye'de dersine gir, Devrekâni'de meslektaş olarak karşılaş. Dünyada böyle güzel tesadüfler de olabiliyor.
Aradan iki yaz tatili geçtiği halde hiç karşılaşmadığım öğrencim Behiye Canan Bayrak'ın bir vesile ile yeni görev yerinin Çaybaşı Halk Eğitimi Merkezi olduğunu öğrendim. Ünye'den kalkıp Devrekâni ilçesinde karşılaşmış biri olarak Çaybaşı'nın uzaklığı ne kadar olabilir ki? Ve bir gün kalkıp Çaybaşı'na gittim.
Çalışmış olduğu kuruma varınca öne Kurum Müdürü Sayın Murat Parlak Beyefendiye uğrayıp ziyaret sebebimi açıkladım. Bir süre eğitim üzerine sohbet ettik. Daha sonra Müdür Yardımcısı Oktay Dellalbaşı Beyefendi geldi. Onunla da tanıştım. Artık sıra öğrencimi görmeye gelmişti. Bir görevli ile Behiye Canan Bayrak'ı idare odasına davet ettiler. Kısa bir bekleyişin ardından aradan geçen 13 ayın ardından ikinci sürpriz buluşma gerçekleşti.
Murat Parlak, Oktay Dellaloğlu, Behiye Canan Bayrak ve ben yaklaşık on beş dakika daha bir arada kaldık ve ardından ikinci defa vedalaşarak ayrıldık.
Devlette çalışmanın böyle tarafları da oluyor. Ne zaman nerede olacağın, kiminle tanışacağın belli olmuyor. Biz öğrencimizi ziyaret edelim derken iki dost daha edindik. Hayatımıza iki güzel insan daha girdi. Hatıralarımız arasında bahsedeceğim şeyler oldu. Dünya bu! Yarınların ne getireceğini bilen olmaz. Behiye Canan Bayrak sayesinde hem Kastamonu'nun Devrekâni ilçesinde hem de Ordu'nun Çaybaşı ilçesinde yeni dostluklar kurdum.
Çaybaşı'nda tanıdıklarım sadece bunlar mı oldu? Hayır. Yerim kalmadığı için, Çaybaşı ile ilgili yazılarımı ve tanıdıklarımı daha sonra kaleme alacağım.
Çok değerli öğrencim Behiye Canan Bayrak'ı tekrar gördüğüme memnun oldum. Ayrıca aynı gün tanıştığım Murat Parlak Beyefendi ve Oktay Dellaloğlu Beyefendi ile tanıştığıma sevindim. Herkese en kalbi muhabbetlerimi sunarım. Tekrar görüşmek umuduyla herkese başarılı bir dönem diliyorum.