Derman olmak gayem, biliyor musun?
Hadsiz; erene yoldaş, görüyor musun?
Kedi ile fare dost niye, soruyor musun?
İyi insanlıktır muradım, geliyor musun?
Ufka saldım, acıyla kurudu gözlerim
Kimine dert kimine derman sözlerim
Ana baba, aile, dost ben de özlerim
Söze gelsinler diye eren yolu gözlerim.
Sav'ını satsam pazarda kuruş etmiyor
Dertleriniz sıra sıra, çöz çöz bitmiyor
Gitsin diye bakıyorum, o da gitmiyor
Benim de gitmeye insanlığım yetmiyor.
Egonun salına salına bir gelişi var
"Karşı dağlan ben yarattım" deyişi var
Kostak yürüyüşün, acemi duruşu var
Görünce zoru geriye ani dönüşü var.
Yunus misali herkese görüldüğünde
Mevlânâ gibi evrende sevildiğinde
Hâce Ahmet Yesevî'nin bilgeliğinde
Bâkî kalınır bu gönüllere girildiğinde.
Aksine sözümüz, yazımız olamaz bizim
İçimizde şer ve husumet kalamaz bizim
Hadsizlik soframızda yer bulamaz bizim
Yaşarsak iyi insan gibi aksi olmaz bizim.
