Ellerindeki çekiçlerle külliyenin yapımı için dağlardan getirdikleri taşları yontuyorlar, yapılacak duvar ve sütunlara göre şekil veriyorlardı. Külliyenin Baş Mimarı olan Haydar Usta da taş yontucular arasında canhıraş çalışıyordu. İnşaat sorumlusu Abidin, Haydar Ustaya yaklaştı:
“Yıllardır inşaat denetmeniyim; taşlara sizin kadar güzel şekil vereni görmedim, Üstadım!” dedi.
Üstat, doğrulup bir nefes aldıktan sonra Abidin'in gözlerinin içine baktı;
“Bunu, taşları ve duvarları mutlu etmek için yapıyorum.” dedi.
Abidin, 'Taşları ve duvarların mutlu etmek ne anlama geliyor,' diye düşündü.
“İp çekmişsin gibi dosdoğru. Bu yaşta sizdeki bu maharete, bu özene, bu gayrete imreniyorum! Ama çok yoruyorsunuz kendinizi! Siz, çalışmayın. Başımızda bize buyruk verin, yol gösterin yeter, Üstadım!”
Üstat:
“Sadece sizin işiniz mi olmalı sanıyorsunuz çalışmak?”
“Ama siz, öyle çalışıyorsunuz ki… Sanki delikanlılık çağınızda kendi evinizi yapıyormuşsunuz gibi azim ve heyecanlısınız.” dedi ve Üstadın alnını silmek için mendilini çıkardı Abidin. “İzin verseniz de terlemiş alnınızdaki toz ve taş parçacıklarını silmek nasip olsa ellerime!”
“Bak a Abidin can!” dedi Üstat. “Çağımız gayret çağıdır. Çalıştıkça başım Altay, gönlüm Hira Dağı'dır sanki. Ben çalışmasam, sen çalışmasan, o çalışmasa kutlu bir gül rengine dönmezdi bu toprak, yeşermezdi bu yaprak?”
“Siz, bizim önümüzde aşk ve doğruluk timsali bir burç kalsanız yeter bize demek istemiştim Üstadım!”
“Çalışmaktan, doğruluktan ve aşktan ayrılmak benim midemi bulandırır Abidin! Eğri büğrü yollar hayatı iğrenç kılar. Eğriye iltifat etmek irfansız ve ham bir ruhun işidir! Bana göre evrensel aşkın türküsü olan doğruluk, var oluş borcumdur. Bu değerler, gönül özüdür bende, H(h)ak Kapısıdır. İğretiye sapar ve aşkla çalışmasak Yaratan, bize küser, hilebazlar ellerini boğazımızdan çekmez. Pusuda bekleyen şaşı bakışlılar fırsat bulursa nefesimizi keser!”
Balım Sultan, inşaata su testisiyle gelmişti. Edeple Üstat'a su dolu maşrapayı uzattı: 2
“Buyurun Efendim, susamışsınızdır!” dedi.