Estirdin bağıma hasret rüzgarı
Yükledin gönlüme kederi, zarı
Bedenim ne ölü ne de bir diri
Beni, susuz kalmış çöle döndürdün!
Turap olsam, yürüdüğün ellerde
Kokun olsam esip gelen yellerde
Türküler söylesem sazın tellerde
Beni, yanık nağmelere döndürdün!
Hasret ateşiyle yanarım nara
Döndürdün kömüre, bahtım kapkara
Vicdanı olmayan acımaz cana
Beni, yetim kimsesize döndürdün!
Böyle mi yazıldı alnıma yazım
Yaşamaz kaderim, mezarım kazın
Diner mi feryadım, diner mi sızım
Mezarımda garip kula döndürdün!
Zalimle kederli yaşanmaz ömür
Uzanmaz kollarım kimi kimi tanır
Kalırsa dünyada, bir adım kalır
Azmi’yi ateşten kora döndürdün!