Yosunlar hasret kokar bizim derelerde
Şelaleler hasretin şarkısını söyler.
Irmaklar ağlar bizden uzak gecelerde
Nerde şimdi bizim köyler, köylü çocuğu?
Suyunu çekmiş bahçedeki eski çeşme
Sulara karışmış başındaki bekleşme
Güzelimi eller almış, yaramı deşme
Ağlatma beni, gülerler köylü çocuğu.
Biz gideli kır düşmüş dağların başına
Kimseler bakmazmış toprağına, taşına
Uçan kuşlar bile terk etmiş gözyaşına
Garip kalmış bizim eller köylü çocuğu.
Bacalar yalnızlığını semada gizlermiş
Çoktandır evlerde ocaklar tütmezmiş
Ananın boğazından lokma geçmezmiş
Bizi beklermiş yemekler köylü çocuğu.
Bitsin artık, köyümüze geri dönelim
Tüm şehirleri yüce dağlara gömelim
Ellerin ocağından kalk köylü çocuğu,
Hadi kalk, köyümüzün kucağında ölelim…