Kalemim bitse de gönlüm durulmaz
Garip Azmi yaza yaza yorulmaz
Sevgisiz sohbetsiz dosta varılmaz
Varanların hallerine yanarım
Dostum bahçesine izinsiz varan
İnsaf eylemeden gülünü deren
Doğuştan buyana yemiştir haram
Yiyenlerin hallerine yanarım
Kadrin bilmeyene söyleme halin
Boş yere yorulur o tatlı dilin
Koparır dalından soldurur gülün
Koparanın hallerine yanarım
Mayasız yoğrulan hamurun pişmez
Kabarıp tekneden yükseğe taşmaz
Mayası özünden olanlar şaşmaz
Şaşanların hallerine yanarım
Bir garip Azmiyem gülmiyor yüzüm
Doğruyu söylerim dinlenmez sözüm
Yaşları dinmiyor ağlıyor gözüm
Ağlatanın hallerine yanarım